اگه زندگی یا شهادت رو بخوایم یه قیاس کوچولو کنیم متوجه میشیم که با اینکه شهادت مرتبه ی بالایی از انسانیت هست اما با این حال زنده بودن بعضی ها بهتر از شهادتشون هست...
مثلا بهلول(اسم اصلیشو نمیدونم) امام صادق بهش گفت خودشو به دیوانگی بزنه تا هارون الرشید اونو نکشه...خب این نشون میده زنده بهلول مقام بیشتری داشت...
1. "امام صادق بهش گفت خودشو به دیوانگی بزنه" این طوری نبوده! داستان از این قراره که چندتا از یاران امام علیهالسلام از امام درباره حرکت جدید حکومت سوال میکنند و امام علیهالسلام در جوابشون حرف جیم رو بیان میکنند و هر کدومشون یک چیزی برداشت می کنه و خودشو از گزند حکومت حفظ میکنه مثل برداشت "جنون" جناب بهلول.
2. "خب این نشون میده زنده بهلول مقام بیشتری داشت" نتیجهگیری بدون مقدمات!؟ وظیفه بهلول چیز دیگری بوده، ایشون از علماء و خواص یاران حضرت علیهالسلام بوده و مقام و موقعیتش با کسی که به جهاد برمیخیزه فرق داره...
3. تازه اگه چند تا از کارهای جناب بهلول رو بخونین متوجه میشین با همین تمارض به جنون، وقتی توی حکومت راه پیدا میکنه چقدر جان و مال و آبروی شیعیان رو حفظ میکنه!
و یک نکته:
ما زندگی خواهیم کرد تا وقتی که وظیفهی ما شهادت باشه، فرقی بین زندگی با خدا و شهادت در راه خدا نیست که بخواییم بگیم کدوم بهتره! هر چی وظیفست باید اونو انجام بدیم، بدون سستی بدون شک!