يكشنبه, ۲۲ ارديبهشت ۱۳۹۲، ۱۲:۱۰ ق.ظ
قدیما لااقل یه دفترچه داشتم برای دردودل های بدون سانسور...که مجبور شدم سربه نیستش کنم... اما الان چی؟ دیگه حتی اون دفترچه رو هم ندارم... فایده ای هم نداره که یه دفترچه دیگه بخرم، چون مجبور میشم اون رو هم آخر نابود کنم... همون یک بار که سربه نیستش کردم و اعماق وجودم سوخت و به درد اومد برام کافیه...تکرارشو دوست ندارم
بعد هم باید یه آدم دیگه کنارت باشه که دوتایی بشین "ما"، اون موقع ایشون بشه گوشی برای شنیدن حرفای تو، و تو هم بشی دفترچه و یار اون.
راه داره برادر، راه! از راهش وارد که بشیم همه چی حله برامون :)